Psychoterapia a poradnictwo psychologiczne

Pacjenci często uważają, że psychoterapia i poradnictwo psychologiczne oznaczają to samo.

Tymczasem poradnictwo psychologiczne i psychoterapia to dwie różne metody pomocy osobom z różnymi problemami i z różnymi ich przyczynami.

Obie te metody są sposobami pomocy osobom doświadczającym problemów związanych z ich zdrowiem psychicznym, ale poradnictwo psychologiczne to pomoc osobom, które doświadczają kryzysu rozwojowego, ponieważ nie radzą sobie z realizowaniem zadań rozwojowych i zaspokajaniem swoich potrzeb albo potrzebują pomocy w doskonaleniu swoich umiejętności potrzebnych do realizacji ich potrzeb i zadań rozwojowych, natomiast psychoterapia jest metodą leczenia osób z głębszymi problemami psychicznymi.

Różne są także cele tych form pomocy. Poradnictwo to pomoc w odzyskaniu równowagi emocjonalnej, w rozwiązaniu bieżących problemów rozwojowych i poszukiwaniu potrzebnych do tego umiejętności, w odzyskaniu możliwości korzystania ze wsparcia innych osób i w odzyskaniu możliwości wpływania na swoje życie. Psychoterapia pomaga w uświadomieniu sobie własnych właściwości intrapsychicznych, które wpływają na nieadekwatne sposoby realizowania własnych potrzeb i w konsekwencji na brak ich zaspokojenia.

Poradnictwo psychologiczne i psychoterapia różnią się także sposobami osiągania zmian potrzebnych dla odzyskania możliwości wpływania na własne życie. Poradnictwo koncentruje się na aktualnych trudnościach klienta i sposobach ich rozwiązania. Psychoterapia natomiast poszukuje przyczyn trudności pacjentów w ich wcześniejszych doświadczeniach, koncentruje się na patomechanizmach i dąży do reorganizacji właściwości intrapsychicznych.

Tak więc poradnictwo psychologiczne i psychoterapia to dwie różne metody pomocy psychologicznej. Wybór jednej z nich jest oparty na diagnozie rodzaju doświadczanych objawów i na diagnozie przyczyn tych objawów – opartej na faktach z historii życia osoby poszukującej pomocy. Diagnoza odwołuje się nie tylko do psychopatologii i teorii określonej szkoły psychoterapeutycznej, ale wymaga także znajomości psychologii rozwojowej i psychologii osobowości oraz znajomości innych niż psychoterapia metod pomocy psychologicznej, w tym poradnictwa psychologicznego.

Tak więc, choć psychoterapia i pomoc psychologiczna to dwie różne metody, są ze sobą ściśle powiązane.

Często w trakcie działań związanych z udzielaniem pomocy psychologicznej okazuje się, że właściwą formą leczenia będzie psychoterapia albo łączne działania w obu tych obszarach.

LITERATURA:

Aleksandrowicz, J. W. (2000). Psychoterapia. Podręcznik dla studentów, lekarzy i psychologów.

Warszawa: PZWL.

Czabała, J., Cz. (2016). Poradnictwo psychologiczne a psychoterapia. W: Roczniki psychologiczne.

XIX, 3, 519-533.

Norcross J. C. (1990). An eclectic definition of psychotherapy. In J. K. Zeig i W. M. Munion (red.), What is psychotherapy (s. 218-220). San Francisco: Jossey-Bass.

Sęk, H. (2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.