Instytut Nauk o Żywieniu Człowieka SGGW, na podstawie przeprowadzonych obliczeń, stwierdza, że „epidemia koronawirusa sprzyja przybieraniu na wadze – Polacy tyją średnio pół kilograma tygodniowo”.

W kulturze zachodniej na temat otyłości funkcjonuje wiele stereotypów. „Społeczne stereotypy przypisują osobom otyłym takie cechy, jak: bierność, niedojrzałość, brak zdecydowania, bezradność w sytuacjach trudnych, trudności w uzewnętrznianiu uczuć negatywnych – zwłaszcza gniewu”

Któż z nas nie zna problemu podjadania? Niektórzy zapewne uporali się już z tym nawykiem dzięki „uważnemu jedzeniu”, ale wiele osób, nawet tych restrykcyjnie dbających o dietę, powtarza jedzenie,

Chociaż NES i SRED (sleep-related eating disorder) mają podobne cechy, istnieją istotne różnice między zespołem nocnego jedzenia a zaburzeniami odżywiania związanymi ze snem.

Nazwę Zespół Nocnego Jedzenia (NES, night eating syndrome) wprowadził do literatury naukowej Albert Stunkard ze współpracownikami (1955 r.), opisując wzorzec spożycia pokarmu o znaczeniu klinicznym wśród osób otyłych.

Wielokrotnie. Można odchudzać się ciągle, można ciągle być na diecie odchudzającej – przeważnie za każdym razem innej – najaktualniejszej, najmodniejszej, najskuteczniejszej. Można odchudzać się całe życie, czasami nawet skutecznie.

Zespół napadowego objadania się (BED) ma wiele wspólnych cech z zachowaniami osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych, takimi jak zmniejszona kontrola czy dalsze stosowanie pomimo negatywnych konsekwencji.

Kompulsywne objadanie się polega na spożywaniu w jednostce czasu znacznie większej ilości pokarmu, niż spożyłaby większość osób w podobnych okolicznościach i czasie. Charakterystyczne w BED jest poczucie utraty kontroli nad ilością i jakością przyjmowanych posiłków oraz niemożność przerwania jedzenia.

Pamiętacie dowcip o dziewczynce, która przestrzega koleżankę, by nie stawała na wadze, bo od tego się płacze?

Od wielu lat stosujesz różne diety odchudzające. Jesteś już specjalistą od modnych diet. Właśnie pojawiła się nowa. Też ją wypróbujesz. Nowa dieta, nowe wyzwanie i nadzieja, że tym razem się uda.

Na anoreksję chorują mężczyźni (ok. 5% wszystkich przypadków) i chłopcy (do 30% przypadków anoreksji u dzieci). Anoreksja dotyka najczęściej chłopców przed osiągnięciem dojrzałości (14–15 lat) oraz młodych mężczyzn w wieku 18–19 lat.

Chociaż obecnie najwięcej uwagi poświęca się otyłości i związanym z nią zaburzeniom odżywiania się, to trzeba pamiętać o problemie znacznie rzadziej występującym i jakby z drugiego końca skali BMI - o anoreksji, skutkującej wygłodzeniem organizmu.